ORDOS
19/12/2005
Serdar Gülsöken
Henüz Sakarya barlarında nostaljik 45'lik gecelerinin yapılmadığı zamanlardı. Radyolarda Ümit Tunçağ'ın dışında eski Türkçe Pop parçaları çalan DJ de pek yoktu. Konur Sokak'taki ilk dernek merkezimizde bir akşam sohbetinde doğdu fikir, babası kimdi muamma...
Herkes evindeki eski plakları getirsin, duvarlara bulabildiğimiz eski posterleri asalım, bir de katılanlar o yıllardan kalan giysilerle gelirlerse ne de güzel olur dedik ve giriştik işe.
İlk Geçmişe Özlem 1998 yılının Aralık ayında yapıldı Konur Sokak 36 numaradaki 4 katta. Katılanlar ORDOS'lular, DKSK'lılar ve bu iki grubun arkadaşlarıydı. Bunların arasında soprano dostumuz Besra Alaca ve arkadaşlarının da bulunması geceye beklenmedik bir hava katıverdi. O ilk gecenin katılım ücreti sanırım 1 milyon liraydı ve buna 2 içecek, yiyebildiğince soslu makarna dahildi.
Sonrasında her yıl olmasa da fırsat buldukça yaptık "Geçmişe Özlem" gecelerimizi ve hepsi birbirinden eğlenceli oldu. Erkin Koray'dan Cem Karaca'ya, Boney M'den The Sweet'e çaldık, dans ettik. Orhan Abi hep vazgeçilmezdi. Berkant Samanyolu'nu söylemeden hiç eve gitmedik.
Bilgi yarışmaları yaptık o günlerin ünlülerini, çizgi filmlerini, gözde mekanlarını soran; sorular kimilerine çok zor gelse de sınıfta kalan olmadı hiç.
"Geçmiş Özlem"lerin sonuncusu, şu anki dernek merkezimizin bulunduğu ODTÜ Çamlık Sitesinin spor salonunda yapıldı. Bu defa herkes daha hazırlıklıydı; annelere, teyzelere sandık açtırmakla kalınmayıp, bit pazarı bayağı bir dolaşılmıştı. Kimileri kapıdan girdiği anda dansa başladı ama ilk saatlerde köşelerde oturanlar bile gecenin sonunda zıplamaktan ter içinde kalmıştı. Gecenin sonunda ortak düşünce gene aynıydı:
Erken bitti !...