ORDOS
Teknik bir dağcılık faaliyeti ile gündeme giren, buna eleştiriler üzerinden gelişen ancak dağcılığımızın etik değerlerine sirayet etme riski taşıyan yanlış yaklaşımlar karşısında görüş ve eğilimimizi aşağıdaki metinle belirtmeyi gerekli gördük:
Mera Dog Türkiye distribütörü Cosmos Pet Evcil Hayvan Ürünleri Sanayi ve Ticaret A.Ş., ORDOS K9 ekibinde görevli Maya, Kass, Diff ve Shadow'un 1 yıl boyunca her türlü beslenme ihtiyacını karşılayacaktır.
Köpeklerimiz Mera Dog'un tahılsız mamalarıyla daha sağlıklı beslenerek yüksek performans sergilemeye devam edecekler.
Mera Dog Türkiye ve Cosmos Pet Evcil Hayvan Ürünleri Sanayi ve Ticaret A.Ş.'ne desteklerinden dolayı teşekkür ederiz.
Kerem Topuz
Uzman Doktor Mehmet Dilektaş’ın ofisinin camında parlayan bahar güneşi geride kalan kışın arkasında bıraktığı ve her köşeye sinmiş dondurucu soğuğu kovalamaya yetmiyordu. Askeri hastanenin kalın duvarları arasında halen kaloriferler yanıyor, fizik tedavi ve rehabilitasyon koğuşunu dolduran tek tip pijama giymiş askerler koltuk değnekleri, yürüteçler ve tekerlekli sandalyeler ile koridorlardan sekerek tedavi seanslarına gitmedikleri zaman, kalorifer önlerinde ellerini ısıtmaya çalışıyorlardı. 50 gün vücudu ile bütünleşen alçıyı yeni çıkarmış Kerem, tamamen hareket kabiliyetini kaybetmiş dizinin üzerine yüklenmemeye çalışarak kaloriferin önünden ayrılıp, duvarlara tutunarak doktorun odasına doğru ilerledi.
Önündeki sonuçlara uzun uzun bakan doktor, Kerem’e dönüp, “Oğlum, n’aptın sen? Bir daha topallamadan zor yürürsün, ömrün olur yaşlanırsan da tekerlekli sandalyen garanti” deyiverdi. Bilmediği şey, Kerem’in pek öyle her zamanki hastalarına benzemediği ve o sırada dişlerini sıkmakta olduğuydu.”
Ömür Birler
Ultra maraton koşularıyla bundan tam iki sene evvel Kıbrıs'ta tanıştım. Hayatımda tanıdığım ilk ultra maraton koşan insan Serkan Girgin oldu. 80 kilometrelik 2012 Two Castles and an Abbey Trail Ultra yarışına katılmak için Kıbrıs’a gelmiş ve 14 saate yaklaşan bir sürede bu inanılmaz rotayı koşarak yarışı ikinci bitirmişti. Doğrusunu söylemek gerekirse o günlerde yeni yeni koşmaya başlamış bir insan olarak Serkan’ın yaptığı şey bende şaşkınlıkla karışık bir hayranlık uyandırmıştı. Henüz 10k koşmanın nasıl bir şey olduğunu bile hayal edemezken, dağ tepe demeden 80k’lık bir mesafeyi bitirmenin neler gerektirdiği konusunda hiçbir fikrim yoktu. Hatta Serkan’ın yarış boyunca ve sonrasındaki gülen yüzü ve her zaman ki hoş sohbeti olmasa böylesine bir yarışa katılmanın kesinlikle bir delilik hali olduğuna hükmedecektim. Ya da aslında dürüstçe söyleyeyim: Bence Serkan hariç geri kalan koşucuların hepsi kafayı üşütmüştü. Hangi aklı başında insan bunu yapardı ki? Bir tek bizim arkadaşımız maceraperest oluşundan ötürü böyle şeyler deniyordu
Sinan Çakır
Neden 60K?
Kapadokya Ultra Trail, katıldığım üçüncü ve (daha önce katıldığım iki ultraya göre) en kısa ultra maraton oldu. Daha önce Kıbrıs’ta ve İznik’te katıldığım 80K sonrası Kapadokya’da 110K’ya terfi iyi bir adım olurdu ama kayıt öncesi 30K, 60K ve 110K parkurlarına baktığımda beni kendine en çok çeken parkur 60K oldu. Zira şimdiye kadarki parkur seçimlerimde mesafeden ziyade parkurun çekiciliğine önem verdim. Örnek olarak, Kıbrıs’ta adayı neredeyse baştan başa geçme fikri hoşuma gittiği için 80K demiştim. İznik’te ise 130K’yı hiç düşünmemiş olmamın sebebi bu parkurun son 70 km’sinde neredeyse hiç iniş-çıkış olmamasıydı. Kapadokya’da ise 110K parkurunun ilk 60 km’sinin 60K parkuru ile aynı olması ve parkurun en zorlu bölümünün 60K’nın bitiş noktasından sonra olmasından dolayı bu parkura ısınamadım. Bu sebeple 60K’da karar kıldım.
Gül Çolak
Uzun zamandır yapmak istediğimiz birşeydi ORDOS olarak Dedegöle gitmek, hem de ilk kez dağ koşuları ve tırmanışları aynı etkinlikte gerçekleştirecektik. Kimimizin aklında kamp yapıp dinlenmek, kimimizin aklında koşmak, kimimizin aklında tırmanmak hayalleriyle bir kısmımız Cuma iş çıkışı bir kısmımız cmts sabah erkenden yola düştük. Kesişim kümemizde Ayşen, Kerem ve Sinan hem koşacak hem de tırmanacaklardı. Bir de ben birşey yapmam, kampçı gelirim diyen Seyhan Hoca ve Ahmet Beyaz vardı ki,uzun koşumuzdan döndüğümüzde neredeyse bizim kadar yürümüş olduklarını görüp ne kadar mütevazi (ya da kandırıkçı!) olduklarını bir kez daha anladık.
Erkan Vural
Two Castle and An Abey (2C1A), 2014 yılında üçüncü yaşına girdi. İlk yıl yarışın organizasyonunda Burçak ve Serhan görev almış, Serkan da 80K koşmuştu. İkinci yılında #kosankara ekibinin geniş bir katılımla yarıştığı bu rotada bu defa Serhan, Burçak, Sinan ve Argun 80K koştular. Bu sene, yani üçüncü yılda yarışın adı değişti. Yeni adı "Crusader Castles Trail Ultra" oldu. Yine de biz bu yarışı 2C1A olarak anıyoruz aramızda.
Burçak Özoğlu Poçan
Britanya'daki üçleme koşulara başlamışken (bkz. Yorkshire Dales 3 peaks raporu), adanın yüksekleri üçlemesinden birine denk gelen Scafell Pike koşusunu kaçırmak istemedim. Cesaretimi toplayıp, haftalar öncesinden kaydımı yaptırdım.
İznik Ultra Maratonu ilk olarak 2012 yılında düzenlendiğinde 126K, 60K ve 10K olmak üzere üç parkuru bulunmaktaydı. O sene ORDOS'tan Anıl, Argün ve Serkan 60K'ya katılmış ve üçü de güzel bir süre ile ultra maratonlarını tamamlamışlardı. Ben ise Nisan 2012'de ‘yaylalar yaylalar' nidalarıyla Etimesgut bozkırında son sürat yemin törenine hazırlanmaktaydım.
Serhan'la bol gezi, az koşu, az iş amaçlı Corfu/Kerkira adası etkinliğimizin bir yarım gününü dağ-tepe koşmaya ayırdık. Adaya gelmeden önce yaptığımız araştırmayla mart ayında bir "mountain trail" koşusu düzenlendiğini öğrenmiştik.
Britanya'da arazi koşularının tarihi 19. Yüzyıla uzanıyor ve dağcılık tarihi ile çakışıyor. Özellikle kırsal bölgede yaşayanlar ve askerler ile başlayan ülkedeki dağları tepeleri keşfetme işi, zamanla spora dönüşmüş. Ünlü Britanyalı dağcıların tümü işe tepelerde koşarak başlamış. Ülkede, atletizm federasyonunun yanı sıra bir de fell running federasyonu var, Fell Running Association - FRA. 1900'lerden beri önce dağ rehberleri yarışlarıyla başlamış turnuvalar düzenleniyor. Zamanla amatör ve profesyonel koşular yaygınlaşmış, ve her kesimden koşucuyu kapsar hale gelmiş.
Duygu Ören
"Düzenli" olarak koşmaya başlayalı yaklaşık bir yıl oldu. Bu bir yıl içinde 3 yarışa katılabildim. Bunlardan birisi geçtiğimiz hafta gerçekleşen Runtalya yarışıydı, ilk Runtalya tecrübem ve bir asfalt yarışına ikinci katılışım...
ORDOS köpekli arama ekibi üyemiz Serdar Arslan ve Blessed Kass Uluslararası Köpek Federasyonu (FCI) tarafından yapılan Arama Kurtarma Köpeği – Doğa Araması (FL/A) sınavını birincilikle geçti.
ORDOS K9 ekibi üyemiz Serdar Arslan ve 28 aylık köpeği Blessed Kass Uluslararası Arama Kurtarma Köpekleri Organisyonu (IRO) tarafından 11-13 Ekim 2013 tarihleri arasında Macaristan'ın Jaszbereny şehrinde yapılan İleri Seviye Enkaz Arama Köpeği Sınavını (RH-T/B) başarı ile geçti.
ORDOS K9 ekibi üyemiz Serdar Arslan ve 28 aylık köpeği Blessed Kass 6 Ekim 2013 tarihinde Budapeşte'de düzenlenen 2013 FCI İtaat Şampiyonasına katıldı. Ekibimiz şampiyonada toplam 238 puan (280 üzerinden) ve mükemmel not alarak uluslararası bir başarıya imza attı ve 26 katılımcı arasında ikinci oldu.
Argün Katırcı
Her seferinde bir daha bu kadar uzun koşmayacağım dememe rağmen koşu sırasında çektiğim acıyı bir hafta içerisinde unutup başka bir koşu için hazırlanmaya başlayan kendini bilmez bir insan olmamın yanında çevremdeki arkadaşlarımda aynı benim gibi kendini bilmezlerden oluşuyor. İşte bu nedenle ki bu yaz başından beri üçüncü ultra maratonu koşmaya karar verdim.
Derneğimiz üyesi Serdar Arslan ve köpeği Kass Uluslararası Arama Kurtarma Köpekleri Organisyonu (IRO) tarafından 26-28 Nisan 2013 tarihleri arasında Ukrayna’da yapılan enkaz arama köpeği sınavını geçtiler.
Oldukça kalabalık bir grup ile Runtalya yollarına düştük. Ankara'dan toplam 16 kişilik minibüsümüz ile Cumartesi çok erken yola koyulduk. Ankara'daki 16 kişiye ek olarak Ankara'dan 1, İstanbul'dan da 4 tanıdık sima ile buluşacaktık, bunun yanında Kaş'tan tanıdıklar da vardı yani kah ORDOS'lu, kah DKSK'lı, kah ise eş dostun birleşmesiyle toplamda 21 kişi olacaktık.
ORDOS köpekli arama-kurtarma takımı üyelerimizden Serdar Arslan ve köpeği KASS 28 Eylül-7 Ekim 2012 tarihleri arasında Macaristan İtfaiyesinde enkaz arama çalışmasına katıldı.
ORDOS köpekli arama-kurtarma takımı üyelerimizden Yaman Ersel Yıldırım ve Serdar Arslan 14-20 Ağustos 2012 tarihleri arasında 2011 Çeviklik Dünya Şampiyonu Zsofi Biro'yu İzmir'e getirdi.
Bora Balya
Cumartesi günü saat 08:30'da Ankara'dan 2 araba olarak yola çıktık. Çamardı'nda Gözde Pide'de artık geleneksel hale gelen pide ve halka tatlısı ziyafetinden sonra arabalarla 15:30'da Sarımehmedin Yurdu Yaylasına (1700m) ulaştık.
Hafta arası Perşembe günü duvardayken öğrendiğim Aladağlar faliyetine son anda dahil olmaya karar vermiştim. Daha önceden planlar yapılmış Bora, Amca, Ece, Kadir ve Volkan olarak oluşan ekibe ben de katılmıştım. Hızlıca bir organizasyonla İstanbul'dan gelen Kadir ve Volkan da dahil olmak üzere eksik malzemelerin ayarlanması ve market alış-verişinden sonra az bir uyku ile Cumartesi sabah 06:00 civarında yola koyulduk.
23 Ekim Pazar günü saat 17:00 sıralarında Serhan Poçan'dan gelen telefon ile hem depremi öğrenmiş olduk hem de hazırlıklarımıza başladık. İlk değerlendirmede kesici/kırıcı ekipman vs. ile müdahale edecek kalabalık bir ekip yerine özellikli bir iş gerçekleştirecek küçük bir ekip ile müdahale etmeyi uygun gördük. Bu amaçla Ersel Yıldırım'ın arama köpeği Oğlum çevresinde organize olacak bir müdahale ekibi planladık.
Arif M. Amca
Aladağlar'da geçirdiğimiz güzel bir haftasonunu daha geride bıraktık. Bu haftasonu ne yapsak ne etsek derken Bora (Balya), Kerem, Sinan Öztaş ve ben Aladağlar'a gitmeye karar verdik. Rota olarak kafamızda Güzeller Kuzey Kulvarı-Doğu Yüzü'nde karar kıldık ve hazırlıklara başladık. Oraya kadar gitmişken acaba C2 dağını da mı görsek fikri ile Cuma akşam araba ile yola çıktık.
2010 senesinde de ORDOS üyeleri tur kayağı faaliyetlerine devam etti. Mart ve Nisan aylarında toplam 5 adet faaliyet gerçekleşti ve bunların 4’ü zirve ile sonuçlandı. Hasan Dağı’nın Kuzey yüzüne, Erciyes Dağı’nın Kuzey ve Doğu Yüzü’ne ve Aladağlar'a yapılan etkinliklere ORDOS ve DKSK’dan toplam 11 kişi katıldı.
ORDOS 2010 senesi için planladığı 7 ayaktan oluşan kurtarma eğitimlerinine 5 Mayıs 2010 tarihi itibari ile başladı. 5 ayağı sehirde gerçekleşecek eğitimde, kayada kurtarma teknikleri ve sedyeli kurtarma çalışmalarının ardından, biri Niğde Aladağlar'da olacak şekilde iki adet senaryo kurtarma çalışması gerçekleştirilecek. Kurtarma eğitimlerinin yanı sıra bir kurtarma operasyonunun olmazsa olmaz elemanları ICS (Incident Command System - Olay Komuta Sistemi), navigasyon, telsiz bilgilendirmelerinin yanı sıra sertifikalı ileri ilk yardım eğitimleri de düzenlenecek.
1-7 Şubat 2010 tarihleri arasında yapılan ORDOS - DKSK ortak etkinliğinde, 13'ü ORDOS'lu 9'u DKSK'lı olmak üzere toplam 22 sporcu 5137 metrelik Ağrı zirvesine tırmanmayı başardı. Zirvede Tekel işçileri için destek pankartı açan ORDOS ve DKSK üyeleri, toplam 4 gün süren tırmanışı klasik rotadan gerçekleştirdi.
Ankara gecelerinin tadına doyulmaz “Geçmişe Özlem” partisi bizleri uzun bir süre beklettikten sonra nihayet gerçekleşti.
Başkentin tanınmış simalarının yanı sıra çeşitli il ve ilçe merkezleriyle yurt dışından gelen konuklar geceye renk kattı.
Çalıştığım firmada artan malzemelerden ve işçi arkadaşlar boş kaldıkça, ORDOS için bir kompozit backboard ürettik. Üretimde epoksi reçine, karbon kumaş ve polietilen honeycomb kullandık. Backboard'un herhangi bir şekilde kırılması yada esnemesi sorun doğuracağı için, sanırım biraz abarttık ve güvenlik katsayısı ve dolayısıyla ağırlığı biraz yüksek oldu!
Arif Mithat Amca
Bora (Balya) ve ben cuma günü isten izin alıp hafta sonunu da dağda geçirdik. Kampçı bulamadığımız için iptal ettiğimiz Kaldı tarafındaki yeni rota planımızı, yolda aldığımız hızlı kararla 2003 yılında Tunç Fındık ve Efecan Aytemiz tarafından çıkılan Küçük Demirkazık Kuzey Duvarı'na (kampçımız olmadığı için telefon çekebilen bir rota olmasını istedik) çevirdik. Cuma öğlen 14:00'da Ankara'dan çıkıp, yolda yeni rotamızı da belirleyerek 20:30 gibi Arpalık'taki kampımıza ulaştık.
Türkiye'nin ilk görme engelli maraton koşucusu ve dağcısı Necdet Turhan dünyada ilkler arasında yer alabilecek küresel projesinin dağ etaplarından 29 Ağustos-9 Eylül 2008 tarihleri arasında gerçekleştireceği Klimenjaro Tırmanışı'na hazırlanıyor...
Necdet Turhan 5895 m. olan Klimenjaro zirvesine ulaşması halinde 2002 Yılında tırmandığı 5137 m. Ağrı Dağı zirvesinden daha yükseğe çıkarak kendisine ait tırmanma rekorunu kırmış olacak...
Bir haftalık dolu dolu geçen Aladağlar etkinliğinden dönmüş bulunmaktayım. Hiç bu kadar dolu bir tırmanış haftası geçirmemiştim. Kısa kısa size bazı şeyleri özetleyeyim.
07/07/2008: Tunç (Fındık), Güçlü (Özen), Alper (Kobra) ve ben ORDOS dağ evine ulaştık ve hemen tırmanış planlarını yapmaya başladık.
ORDOS ve DKSK üyelerinden oluşan küçük bir ekip ile 20 Ocak'ta Aladağlar, Güzeller zirvesine batı kar kulvarından bir çıkış gerçekleştirdik.
1-2 Aralık'da DKSK ile beraber Erciyes'teydik. Açık fakat çok rüzgarlı bir havada sırt rotasından zirveye ulaştık, aynı rotadan geri indik. Havanın açık olması dağın her yönünden bizlere Hasan Dağı, Karanfil Dağları, Bolkarlar ve Aladağlar'ı içeren manzara ziyafetleri sundu.
25-26 Kasım tarihlerinde ORDOS ve DKSK ortak etkinliği ile Büyük Demirkazık Batı Yüzü'ndeki Peck kulvarını tırmandık. Sokullupınar'dan itibaren başlayan kar Peck Kulvarı'nda tırmanış için ideal koşullar sağlıyordu. Henüz ağır kar yağışları başlamadığı için kulvar içindeki bir çok kaya etabı açıktaydı. Yaklaşık 10 saatlik bir tırmanış ile 9 kişilik ekibimiz zirveye ulaştı. İnişin tamamına yakını karanlıkta ve Doğu Külahı - Kızıl Çarşak - Narpuz Vadisi üzerinden gercekleştirildi.
ORDOS Yönetim Kurulu
Türkiye dağlarında bolt kullanımı ve spor rotalar konusunda derneğimizin görüşleri aşağıdaki maddelerde özetlenmeye çalışılmıştır.
İlgili kurumlar arası ortak çalışma yeteneklerimizi geliştirmeyi amaçladığımız Arama Kurtarma etkinliğini 28-29 Temmuz tarihlerinde Aladağlar'da gerçekleştirdik.
İTUDAK, YTUDAK, DAG, TDF, Zirve Dağcılık, DKSK ve ORDOS'tan toplam 49 sporcunun katılımı ile gerçekleştirilen etkinlik, senaryo çalışması ve değerlendirme toplantısından oluştu. Kaza senaryosu, İt Oturumu zirvesine duvar tırmanışı yaparken düşen iki dağcı üzerine kurgulandı.
Görme engelli milli atlet Necdet Turhan, "Beş Kıtada Beş Maraton Beş Zirve" projesinin son maraton etabı için Mısır'da koştu. Nilüfer Belediyespor Külübü sporcusu ve derneğimiz üyesi Necdet Turhan, Uluslararası 14. Luksor Maratonu'nu başarıyla tamamlayarak bir kez daha gurur kaynağı oldu.
16 Subat 2007 tarihinde Mısır'da yapılan Uluslararası 14. Luksor Maratonu'nu 3 saat 53 dakika 34 saniyelik derece ile koşan Turhan, böylelikle küresel "5 Kıtada, 5 Maraton, 5 zirve" projesinin maraton ayağını da tamamlamış oldu.
ODTÜ DKSK'da dağcılık eğitimlerine sırasıyla 1999, 2003 ve 2003 senelerinde başlayan Utku Kocabıyık, Hüseyin Kapukaya ve Seza Bürkan Yüksel, 2006-2007 kış sezonunda teknik bir rota tırmanma fikrini, uzun süre önce oluşturmuşlardır. Geçtiğimiz aylarda ise, böyle bir rotanın gerektirdiği fiziksel hazırlık için, DKSK bünyesinde yapılan rutin antrenmanlara ek olarak, kaya tırmanışı antrenmanlarına da özenle devam etmişlerdir.
Özellikle Utku'nun, 2004 senesinden bu yana planlarının bir parçası olmuş olan, Demirkazık Kuzey Batı Sırtı rotası (Şekil 1-2), belli bir fikir alışverişi süreci sonrası, ekibin üzerinde karar kıldığı rota olmuştur.
30 Aralık - 3 Ocak tarihleri arasında Demirkazık Zirvesi Kuzey-Batı Sırtına tırmanmak amacıyla Hüseyin Kapukaya, Seza Bürkan Yüksel ile Utku Kocabıyık'dan oluşan tırmanış ekibi ve tırmanış ekibine yardımcı olmak için Tolga Uzun, Ece Saraoğlu ile Şaziye Deniz Oğuz'dan oluşan destek ekibi olmak üzere toplam altı kişlik ODTÜ DKSK ekibi Niğde Aladağlar'a gitmiştir. Tırmanış ekibinden Seza Bürkan Yüksel 30 Aralık Cumartesi günü saat 10:30'da 156 numaralı telefondan Jandarmayı arayarak tırmanış ile ilgili bilgi vermiş ve cep telefonu numarasını bırakmıştır. Aynı gün yapılan ikinci görüşmede Jandarma Bürkan'ı aramış ve 3 Ocak Çarşamba gününe kadar geri dönüş bilgilerinin gelmemesi durumunda harekete geçecekleri bilgisini iletmiştir. 1 Ocak günü 07:30'da duvar tırmanışına başlayan üç kişilik tırmanış ekibi yaklaşık olarak saat 11:45'de düşerek kaza geçirmiştir. Tırmanış ekibinden Hüseyin Kapukaya kamp ekibine ses ile ulaşarak kaza geçirdiklerini bildirmiş, kendisinin ve diğer iki arkadaşının yaralı durumda olduğunu belirtmiş ve yardım istemiştir. Bu aşamada tırmanış ekibinin diğer iki üyesi Hüseyin tarafından görülebilmekte ancak sesli iletişim kurulamamaktadır. Kamp ekibi durumu 13:00'de Jandarma'ya ve ODTÜ Ankara ekibine haber vermiş ve daha sonra kampı Hüseyin ile daha rahat iletişim kurabilmek amacıyla Apışkar boynuna taşıyarak kurtarma ekibini beklemeye başlamıştır. Kamp ekibi Hüseyin ile düzenli olarak iletişim kurarak durumunu kontrol altında tutmuştur.
ORDOS - ODTÜ DKSK
Tırmanış deneyimimizin bize öğrettiği bazı şeyler var: Hiçbir zirveyi olduğundan fazla önemseme, hiçbir dağı küçümseme; başta belirlediğin rotaya sadık kal, kurallarından ve ilkelerinden vazgeçme; ne kadere ne şansa, bilimselliğine, tekniğine ve ekibine güven. Bir de elbette yaşamın öğrettikleri var: her zaman, dolambaçsız, açık, net ve "doğru" olmak gibi...
TDF seçimlerinde durduğumuz yeri, gelişmelerin zamanlamasını da hatırlatarak tekrar vurgulamak istiyoruz.
Türkiye Dağcılık Federasyonu'nun yeni bir yapılanmaya, yeni kadrolara ihtiyaç duyduğunu yıllardan beri savunduk. Bu konuda kendi açımızdan, bir yandan doğru olduğunu düşündüğümüz biçimde dağcılık yapmaya, eğitimleri sürdürmeye devam ettik, diğer yandan tüm bunları kırk yılı geçen bir süreklilikle paylaşmaya çalıştık. Bu çizgimizi ve ilkelerimizi sürdürmeye devam edeceğiz.
ODTÜ Fizik, 1976-1981
Türkiye Dağcılık Kamuoyuna,
Bundan kısa bir süre önce ODTÜ dağcılık camiası olarak, Türkiye Dağcılık Federasyonu Genel Kurul toplantısı ve Federasyon Başkanlığı seçimlerine yönelik görüşlerimizi paylaşmak amacıyla bir metin yayınlamıştık. Hemen sonrasında yaşanan gelişmeler bu yaklaşımımızın somutlanma gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. Türkiye dağcılığı için "süper-kahramanların", "kurtarıcıların" tehlikesine işaret etmiş, bireyselci yaklaşımların geriye götürücü işlevi olduğuna dikkat çekmiştik. Ne yazık ki, çok önemsediğimiz çabalar ve değer verdiğimiz emek, karşımıza tam da endişelendiğimiz tabloyu çıkardı.
Dağcılık Federasyonu'nun özerk yapısıyla düzenlenecek ilk genel kurulunun tarihi yaklaşırken, gözlemlediğimiz bazı gelişmeler üzerine düşüncelerimizi sizlerle paylaşmak istedik. Özerklik aracılığıyla gerçekleşecek yapısal değişiklik, Federasyonun, en azından şimdilik, genel konumunda bir farklılaşma yaratmayacak gibi görünmektedir. Başkanlık seçimleri ve kurulların oluşturulması süreçleri de dolayısıyla geçtiğimiz dönemlere benzer bir içerikte gerçekleşmek üzeredir. Bu süreçte "yeni" olarak gözlemlediğimiz şey, Federasyon başkanlığı için birden fazla adayın konuşuluyor olmasıdır.
Bora Maviş
Cumartesi sabah 6:40'ta 5 kişilik ekiple yola koyulduk (Kobra, Yalçın, Serhan, Hatice ve Bora).
Ballı gözleme yapan yerde yine benzer yorumlarla gözlemeleri yedik.
Karakaya"da tırmanışa hazır hale saat 10 gibi geldik. "Tatar" bölgesinde tırmanırken Haldun ve Funda'da da bize katıldı izleyici olarak.
Cuma 7 gibi yola çıkıp yemek molaları, Aksaray'da Volkan'la buluşma derken gece 1-2 gibi Emli'de ormanın başladığı yerde oluyoruz. Hemen arabanın yanına tulumları serip yatıyoruz (ben açıkta yatmayı sevmediğimden arabada yatıyorum).
Sabah kalkıp hemen kahvaltı ve sandviç hazırlama işlerine girişiyoruz. 2 gün için planladığımız salamlı-kaşarlı sandviçleri özene bezene hazırlıyoruz. Bu arada akşamın yorgunluguyla Sarı Mehmetler'den su almayı unuttuğumuzu fark ediyoruz. Biraz arayarak da olsa suyu buluyoruz ve yanımıza bol bol su alıyoruz.
Elif, Alper Kabran, ben şeklinde Cuma akşamüstü 6 gibi Suna'dan kek ve börek alarak yola çıkıyoruz. Çok lezzetli; bizi Aksaray'a kadar doyuruyor. Gece 12'de evdeyiz. Durukan, Güçlü ve Hüseyin oradalar. Cimbar'da tırmanmışlar. Sabah Durukan bizimle kalkıyor. Yaptığı çayı yudumlarken kahvaltıyı hazırlıyoruz. Kahvaltı ve ardından Salim abinin traktörüyle yaklaşık saat 6:30'da yola çıkıyoruz. 8 gibi kampı kurup rotaya doğru yola çıkmış oluyoruz.
Dernek üyemiz Tuncay Canpolat 12 Ağustos 2006 tarihinde Sibel Eskirecepoğlu ile evlendi.
ORDOS olarak kendilerini en içten duygularımızla kutlar ve ömür boyu mutluluklar dileriz!
A. Mithat Amca
Salı günü yola çıkmayı planlarken, çarşamba sabah ancak otobüse binebildik ve akşam dağ evinde olduk. Perşembe günü Dipsiz'e çıktık ve öğlen kampımızı kurduk. Sonrasında, bir yandan yemek yiyip bir yandan da elimizde rota çizimleri ile Kocasarp Kuzey Duvarı'nı inceledik.
Bu hafta sonu ne yapalım diye konuşurken Çarşamba günü Aksu Şenliğine davet ediliyoruz. Bizden Everest'le ilgili kısa bir gösteri yapmamızı istiyorlar. Dedegöl'de de tırmanabiliriz diye geçiyor aklımızdan. Ekip Soner, Elçin, Elif ve Bora şeklinde oluşuyor.
Soner'in Almanya'dan gelen arkadaşıyla buluşmasından sonra gece 10:40 gibi Ankara'dan çıkıyoruz. Sabah 4 gibi Aksu'dan geçtikten sonra, sabah 5 gibi Kuzukulağı Yaylası'ndayız. Yol kenarında gördüğümüz ilk çayıra yatıp, sabah 8:15 gibi yakan güneşle kalkıyoruz. Yukarıdaki Serikli tatilcilerle konuşuyor, kahvaltı yapıyor ve yaklaşık 10:15 gibi yola çıkıyoruz.
Hafta sonu Sivrihisar etkinliği verimli geçti. Dinemis'in rötarsız gelen treni ve tam tamına 8:00'de yola çıkabilmemiz güzel bir etkinliğin habercisiydi...
Polatlı'dan alışveriş ve ballı gözlemeden sonra kamp yeri ve yerleşim. Yaklaşık 12'de mesai başladı.
İlk gün Hisarkaya'daki eğitim rotalarında başlayan "yeniden..." etkinliği Sinekli Kaya'daki çıkışlarla devam etti. Meşhur kısa kaya problemleriyle sonlandırıldı.
Serdar Gülsöken
5. Çelik Çomak Şenliğimiz 25 Haziran 2006 Pazar günü yapıldı.
Tüm katılanlar büyük bir ciddiyetle sabah sekiz olmadan Tunus Caddesi'ndeki hareket noktasına ulaşmıştı, gene yolda sıcak çay ve poğaçalar, buz gibi limonatalarla Salın Yaylası'na doğru hareket ettik. Yol oldukça neşeli ve göbek havalı geçti.
Tamamı derneğimiz üyesi 11 kişilik 2006 Everest Türkiye Tırmanışı takımı 27 Mart - 9 Haziran 2006 tarihleri arasında gerçekleştirdikleri Everest tırmanışını büyük bir başarı ile sonuçlandırdı!
Burçak, Elif, Meltem, Suna, Mustafa, Serkan, Soner, Serhan, Bora ve Haldun'dan oluşan 4'ü kadın 10 kişilik tırmanış ekibine ek olarak kamp müdürü olarak Hakan'dan oluşan takıma belgesel sorumlusu olarak İstanbul'dan Mustafa Temiztaş eşlik etti.
Basına ve Kamuoyuna,
11 Şubat 2006 günü, Niğde Aladağlar'da ülkemiz dağcılık tarihindeki en fazla kayıplı kaza gerçekleşti. Hacettepe Üniversitesi dağcılarından dört arkadaşımızı kaybettik. Acımız büyük. Yaşanan bu büyük kazayı daha da trajik hale getiren şey ise, olayın hemen ardından karşı karşıya kalınan talihsiz açıklamalar oldu.
Öncelikle, olayın şokunu henüz üzerlerinden atamadan, karşılaştıkları bu haksız tavırlar karşısında daha da yaralandıklarını gözlemlediğimiz Hacettepeli dağcı dostlarımızın yanında olduğumuzu açıklamak isteriz. Hacettepe Üniversitesi dağcılık camiası, ülkemizde dağcılık sporuna önemli katkıları olmuş, bu sporun güvenli, disiplinli ve başarılı bir etkinlik halinde yapılabileceğini kanıtlamış az sayıda camiadan birisidir. Yaşanan kazanın her yönüyle değerlendirmesini yapabilecek ve bunu kamuoyuna açıklayacak tek taraf onlardır, onlar da gerekli açıklamayı yapmışlardır. Bunun ötesinde kaza ile ilgili, henüz olay yerini dahi görmeden, kurtulan dağcılarla görüşmeden, değerlendirme yapmaya yeterli dağcılık bilgisi olmadan yapılan diğer tüm açıklamalar talihsizlik olarak kabul edilmelidir. Bu açıklamaların dağcılık kurumları yetkililerinden gelmiş olması ise daha da büyük talihsizliktir.
Hacettepe Üniversitesi Dağcılık ve Doğa Sporları Klübü'nden (HÜDDOSK) 14 kişilik bir ekip Aladağlar'da tırmanış yaparken dün sabah saatlerinde Karayalak mevkiinde çığ altında kaldı. Tırmanış ekibinden 10 kişi kendi imkanları ile çığdan kurtulurken, Bahar Ural, Nilgün Acar, Zümrüt Işık ve Soner Kolçak çığ altında hayatlarını kaybettiler. ORDOS olarak hayatlarını kaybeden 4 dağcı arkadaşımızın ailelerine, dostlarına ve tüm HÜDDOSK üyelerine sabır ve başsağlığı dileriz.
HÜDDOSK tarafından yayınlanan açıklamayı yazının devamında bulabilirsiniz.
Dernek üyelerimizden Necdet Turhan Sidney Yarış Direktörü Graeme Hannan tarafından 2006 Sidney Maratonu'na davet edildi.
Türkiye'nin görme engelli ilk dağcısı ve maraton koşan ilk atleti olan Necdet, beş kıtada beş maraton koşup kapasitesine uygun beş de zirve yapmayı amaçlıyor. "Beş Kıtada Beş Maraton Beş Zirve" başlıklı projenin maraton etaplarından üçü gerçekleşmiş durumda (2002 New York, 2004 Atina ve 2005 Japonya Dünya Körler Maratonu).
Son yıllarda hazırladığımız, dağcılık ile ilgili bilgiler içeren ve beğeniyle kullanılan cep ajandası yerine bu yıl bir farklılık yapalım ve daha önce en son 2000 yılında basılan duvar takvimini bu yıl yeniden basalım istedik. 70x50 cm boyutlarında, tek sayfadan oluşan takvimi genelekselleştirmek ve her yıl farklı bir fotoğraf ile yayınlamayı planlıyoruz. Bu yıl ailesinin de izni ile sevgili Uğur Uluocak'ın bir fotoğrafı takvimimizde yer alıyor.
Derneğimizin 9. Olağan Genel Kurulu 20 Kasım 2005 Pazar günü Çamlık Sitesi Merkez Bina'daki toplantı salonunda gerçekleştirildi.
Soner Büyükatalay
Bayram tatilinde yaptığımız etkinlik alpinizm olarak çok başarılı geçmese de dostlukları pekiştirmek ve DKSK'dan gelenler ile kaynaşmak için çok faydalı oldu. Kısaca gezdik, eğlendik, muhabbet ettik. 2 Kasım günü saat 15:00'de kalkmasını planladığımız minibüsümüz yarım saatlik bir gecikme ile yola çıktı. 17 kişilik minibüs mevcudu Aksaray'da Dinemis ve Michael Enişte'nin de katılımı ile 19 oldu. Bir de Cem, Bora, Meltem ve Koray'ın bulunduğu araba da bizi takip ediyordu. Çarsamba akşamı harala gürele vardık Nevzat Öntaş Dağ Evi'ne. Sabah 8'de yola çıkmak üzere hemen yattık.
Uzun süren planların ardından Gasherbrum'a tırmanmaya gidecektik. Takım üyeleri Eylem Elif Koç, Burçak Özoğlu, Serhan Poçan, Bora Maviş, Serkan Girgin, Soner Büyükatalay'dan oluşan takımımızdaki herkes için bir ilk olacaktı bu tırmanış.
Haziran sonunda Gasherbrum'a gidecektik ve önümüzdeki en uzun tatil 19 Mayıs tatiliydi. 4 günü Aladağlar'da trans-tırmanış karışık bir etkinlikle geçirmeye karar verdik. Tunç, Serhan, Soner, Serkan, Burçak, Bora ve Elif bir arabaya doluşup yola koyulduk.
Haftasonu etkinliklerine yeni bir anlam kazandırıp günübirlik etkinlikler yapmaya başladık. Hasan Dağı ile başladığımız tırmanışları bu sefer de Aladağlar'a taşımaya karar verdik. Argün, Soner, Serhan, Bora ve Elif'ten oluşan ekibimizle 16 Nisan akşamı yola koyulduk, gece Sarı Memetler'e vardığımızda sıcak bir şeyler atıştırdıktan sonra 3 gibi tırmanışa başladık. Hızlı bir şekilde yükselip kısa bir sürede Güzeller Batı Çanağı'na ulaştık. Buradan Kaldı Doğu yüzüne geçip Y kulvarına girdik. Yer yer ıslak kardan, yer yer de kaya etaplarından geçerek zirveye ulaştık.
Yine küçük bir etkiple Seyhan, Serhan, Serkan, Bora, Elif Aladağlar'a gittik. Kamp yüküyle Emler Batı Yüzü/Sırtı'ndan Çelikbuyduran'a ulaşıp kampımızı kurduk. Seyhan hoca rahatsızlandığı için yolda dağ evine döndü. Ertesi gün Batı Sırtından Kızılkaya'ya tırmandık. Kışın yapılabilecek rotaları inceleyerek kapıyı aşıp Sokulu'ya ulaştık.
Oldukça geniş katılımlı bir Güzeller Çanağı etkinliği düzenledik. Seyhan, Burçak, Elif, Gülay, Mustafa, Erdem, Sema, Alper, Ayhan, İdil, Kerem, Ayşen, Ferit, Argün, Soner çeşitli ekipler halinde Güzeller Kuzeybatı (yeni rota), Kaldı Doğu Sırtı, Lahitkaya Kuzey Yüzü (5 kişiyle ilk tırtıl tırmanışı) ve Lahitkaya Klasik rotalarından tırmanışlar yaptık.
Demirkazık Kuzey Sırtı ne zamandır aklımızdaydı. Nevzat, Alper, Tunç, Serhan, Burçak ve Elif bir tırtıl tırmanışı için yola koyulduk. İlk gün Apışkar'dan yükselerek boyunun altında bir yerde kampımızı kurduk.
Bolkar'da bir Medetsiz tırmanışı planladık, etkinlik Mersin sahillerinde bitti.
Daha sık dağa gitmek için toplanabilen ekiplerle her haftasonu bir yerlere gitmeye karar verdik. Bir haftasonunu da Erciyes'e ayırdık. Kayseri'den yemek seçerken pastırmayı biraz fazla kaçırmışız, sabah akşam soframızda pastırma vardı. Mustafa, Yalçın, Serhan ve Elif Erciyes'i 2 günde kotardık.
Yılbaşında Serhan, Burçak, Serkan ve Elif olarak küçük bir ekip halinde Lahitkaya Kuzey Yüzünü çıkmaya niyetlendik. Başımıza gelmeyen kalmadı.
İspir'den Verçenik zirvesine tırmanmayı daha önce de denemiştik. Ancak yoğun kar yağışı sebebiyle belimize kadar karda batıp ilerleyememiştik. Bu sefer motor gibi iz açarak müthiş bir şekilde zirveye ulaştık.